Vaak is thuis de plek waar iemand zich veilig voelt, maar dat is lang niet voor iedereen zo. Elk jaar komen er ruim 5.000 Nederlandse kinderen in de daklozen- of vrouwenopvang terecht, omdat ze een onveilige thuissituatie moeten ontvluchten. Een van hen is de elfjarige Megan* 
 
Helemaal jezelf zijn, tot rust komen of juist samenzijn met dierbaren, dat is voor de meeste mensen waar thuis aan doet denken. Een liefdevol thuis is voor een kind onmisbaar. 

Kinderpostzegels helpt kinderen die een veilige plek missen, of in armoede opgroeien of eenzaam zijn. Dit doen wij door de kinderen te koppelen aan een maatje, of door het organiseren van projecten in de pleegzorg en noodopvang. 

Gespannen sfeer 

Megan woont sinds een halfjaar in een opvang. “Bij ons thuis was het allesbehalve fijn, want er was veel ruzie en geschreeuw. Dit kwam door mijn vader, omdat hij snel boos werd en altijd zijn zin wilde krijgen. Mijn moeder werd vooral boos wanneer ze voor ons op wilde komen. Eén keer werd mijn vader zo kwaad, dat hij met spullen begon te gooien. Mijn moeder, broertje en ik moesten schuilen in de badkamer, met de deur op slot. Toen was ik even heel bang”, vertelt ze. 

“Op een avond zei mijn moeder dat we meteen weg moesten. We konden geen spullen inpakken of kleren meenemen, want daar was geen tijd voor. We werden naar een soort opvanghuis gebracht, en daar wonen we nu.” 

Eindelijk rust 

Hoewel Megan haar eigen huis mist, is ze opgelucht dat ze in de opvang woont. “Het is hier rustig, ook al wonen er veel andere mensen. Thuis had ik veel zorgen, altijd buikpijn en lag ik vaak met een rotgevoel te draaien in bed. Dat heb ik nu gelukkig niet meer.” 

Van thuis mist ze vooral de dieren. “We hadden kippen, een konijn, een rat en een hond. Mijn vader hield niet echt van onze dieren, hij deed ze soms ook pijn. Ik weet niet wat er met ze is gebeurd.” 

Steeds meer kinderen hebben grote problemen thuis. Ze hebben ouders die niet goed voor hen kunnen zorgen, groeien op in armoede of voelen zich eenzaam. Hierdoor komen deze kinderen aan de zijlijn te staan – sociaal en maatschappelijk. Kinderpostzegels helpt deze kinderen met een veilige plek, waar ze zichzelf kunnen zijn en zo weer kunnen meedoen, op school en daarbuiten. Wil je hier ook aan meehelpen? Doneer hier. 

Dagelijks leven 

Het leven in de opvang bevalt Megan goed. “Ik ga hier gewoon naar school, heb een lieve juf en een gezellige klas. Mijn broertje en ik gaan na school vaak samen spelen, ook met de andere kinderen. Mijn broertje is veel vrolijker dan vroeger, hij houdt nu van knuffelen en ik moet vaak om hem lachen.” 

Het gezin heeft twee eigen kamers, maar de keuken en badkamer delen ze met anderen. “Je mag de keuken op de gang gebruiken om bijvoorbeeld iets te bakken. Dat doe ik soms samen met mama. Chocoladetaart vind ik het leukst om te maken en het lekkerst om op te eten. Ik leer hier ook nieuwe dingen. Laatst gingen we tosti’s maken, maar de kaas was op. Toen mocht ik zelf naar de winkel, hier in de straat, om kaas te halen. Dat vond ik spannend, maar ook heel leuk.” 

Groot gemis 

Megan heeft haar vader sinds haar vertrek niet meer gezien. “Ik vind het jammer dat ik hem niet meer zie, want ik mis hem en vind hem nog steeds lief. Ik vond het altijd heel leuk als we samen naar de stad gingen of als we Pokémon Go speelden. Ik weet niet wanneer ik hem weer zie, maar ik hoop snel.” 

Een eigen huis zou ze heel fijn vinden, maar dan het liefst eentje in de buurt. “Ik wil graag naar een ‘gewoon’ huis, maar ook op deze school blijven, dus het moet hier in de buurt zijn. Ik wil dierenarts worden, omdat ik graag mishandelde dieren beter wil maken. Ik hoop dat ik zelf later ook weer een hond krijg.” 

Voor ieder kind een veilige plek 

Ieder kind heeft een veilige plek nodig. Want pas als je basis stabiel is, kun je meedoen en het beste uit jezelf halen. Kinderpostzegels werkt al bijna 100 jaar aan gelijke ontwikkelingskansen voor kinderen. 

Lees hier meer over onze verschillende projecten.